Sociale woningen Willebroek
Opdrachtgever: Volkshuisvesting Willebroek
Bouwkost: 863 307 euro
Uitvoering: 2016-2017
De Viooltjesstraat ligt in een tuinwijk in Willebroek. De wonigen hebben een dubbele ontsluiting.Via doodlopende straten zijn ze bereikbaar met de auto. Parkeren gebeurt op de straat of in de voortuin. De achtertuin geeft uit op een achterpad dat als een lus doorheen de hele wijk loopt. De woningen zijn geclusterd als urban villa’s. De eenheid in vormgeving en materialisatie draagt bij tot het aangenaam woonklimaat in de wijk. Deze uitgesproken kwaliteiten vormen de basis van het nieuwe ontwerp. Het versnijden van de ruimte tot individuele percelen wordt tot een minimum herleid. We kiezen ervoor om essentieel publiek domein te creëren.
Het gebied wordt niet verdicht, er wordt wel compacter gebouwd. Elke wooneenheid krijgt zijn bescheiden privéruimte, een kleine achtertuin of terras op de eerste verdieping. Aan de voorgevel komt een terras met een luifel. De luifel is een open structuur in staal waar groen op kan groeien.De be- staande voortuinen worden ingericht als collectief woonerf. Achteraan in de zijtuinstrook wordt een collectieve etsen- berging voorzien in dezelfde architectuurtaal als de luifel.Het gebruik van het ‘achterpad’ wordt zo opgewaardeerd en de sociale interactie tussen de bewoners wordt gestimuleerd. Alle wooneenheden (twee aangepaste wooneenheden, twee gezinswoningen en twee duplexwoningen) zijn ontworpen volgens het doorzonprincipe. Dankzij dit principe en de twee buitenruimten kan de woning ook gespiegeld worden. De eenvoudige en flexibele planopbouw laat toe om te werken met gestandaardiseerde elementen. De architectuurtaal van het nieuwe bouwblok is een hedendaagse interpretatie van de bestaande urban villa’s. Hier- door blijven de nieuwe koopwoningen passen in de wijk.
Wedstrijdontwerp Tiny houses Floreal, Boortmeerbeek,
samenwerking met Omgeving
Opdrachtgever: SWAL
Net als de Vlaams Bouwmeester zijn we ervan overtuigd dat het niet meer verantwoord is om gronden te verkavelen die enkel met de auto bereikbaar zijn. We hebben lang nagedacht of de bouwplaats van deze wedstrijd de juiste plek is om te verdichten. De site ligt niet in de dorpskern. De omgeving van het projectgebied wordt gekenmerkt door een boslandschap dat het AGIV als zeer waardevol bestempelt.
We investeren daarom in een synergie tussen natuur en architectuur. Wij opteren om een bos te maken met woningen, in plaats van een verkaveling met bomen. De woningclusters planten we zo in dat er maximale buitenruimte behouden blijft om te bebossen. We zullen circulair bouwen. We zijn ervan overtuigd dat dat de tijdloze oplossing is, in die zin dat het bos er is voor langere termijn. We bouwen met materialen die zo lang en hoogwaardig mogelijk in de cirkel kunnen blijven. Door te ‘klikken en bouten’ en zo weinig mogelijk te verlijmen, stellen we een volwaardig hergebruik als doel.
De opdracht is om een dertigtal tiny houses te bouwen op een camping waar mensen permanent wonen. Het masterplan ontwerpen we samen met Omgeving. We groeperen de woningen per twaalf. We stimuleren de collectiviteit en de deeleconomie door hoekpaviljoenen te bouwen. Die zijn deels overdekt - als gemeenschappelijke berg- en stookruimte - en deels ommuurd - als buitenruimte.
De chalets op de site vormen de inspiratie voor de typologie van grondgebonden doorzonwoningen met zadeldak en brede tuingevel.
Nieuwbouw dubbelwoning Mechelen
Opdrachtgever: private bouwheer
Bouwkost: 380 200 euro
Uitvoering: opgeleverd 2013
Op een bouwgrond van amper twee are net buiten de stadsring van Mechelen moesten twee compacte gezinswoningen ondergebracht worden met de nodige architecturale kwaliteiten. De logische en functionele planopbouw voldoet aan de eis van de opdrachtgevers, zonder de mogelijkheid uit te schakelen om het gebouw als geheel te gebruiken (ruime burgerwoning) of andere opdelingen te maken. Een antwoord op de verspillende ruimteconsumptie in Vlaanderen.
Het gebouw zoekt aansluiting bij de huizen van de buren. De architectuurtaal van de rechterbuur een hedendaagse vertaling van de burgerwoningen in de Pennepoelstraat uit het begin van de twintigste eeuw wordt met de nodige assertiviteit voortgezet. Deze evenwichtsoefening tussen individualiteit en conformisme heeft zijn kwaliteiten in het verleden bewezen. Vele straten in onze steden getuigen hier van.
Het ritme en de schaal van de voorgevels wordt verdergezet in de zijgevel, waarnaast een weg met erfdienstbaarheid ligt. De elegantie van de zijgevel blijft bewaard door het spel met de ramen, de materialen en de verfijnde detaillering. De achtergevel zoekt interactie met de stad en haar torens.
Groepswoning Keerbergen
Opdrachtgever: private bouwheer
Raming: /
Uitvoering: najaar 2016
De bouwheer vraagt om een bestaande, halfopen woning op een groot perceel te verbouwen en extra woningen te creëren voor verhuur. Het perceel ligt aan een steenweg net buiten de dorpskern. De halfopen woning bevindt zich op het einde van een aaneengesloten rij en aan het begin van een reeks vrijstaande villa’s. In plaats van de rij volledig vol te bouwen, spelen we in op die overgang door een twee- woonst onder één kap te ontwerpen met dezelfde schaal als de villa’s.
We scheppen een precedent in Keerbergen voor groepswoningbouw. Elke woning heeft een privé achtertuin. De erg ruime voortuin wordt gemeenschappelijk. Hier worden onder andere de verplichte vijf parkeerplaatsen georganiseerd.
Ook de binnenstraat tussen de nieuwbouw en de verbouwing maakt deel uit van de collectieve tuin. We stimuleren de sociale interactie door de achterdeur van de nieuwbouw en de voordeur van de verbouwing hier te voorzien.
Het uitzicht en materiaalgebruik van de woningen is geïnspireerd op het ‘preihuis’; de typische woning die in de jaren zeventig langs de Vlaamse steenwegen oprees. De rode baksteen, het zadeldak en de overdekte inkom zijn kenmerken die we hebben overgenomen. Overgenomen, maar met een twist. Boven de inkomdeur krijgt één van de woningen een erker om de avondzon binnen te halen. De tweelingwoning krijgt enkel de luifel en een afdruk van de erker in de gevel. De schuine perceelgrenzen leiden tot verspringingen in de zijgevels. Een grote kap gaat hierover.
Door de stedenbouwkundige ingreep en de ontwerpkeuzes gaan we een dialoog aan met de omgeving. Het plan is compact, maar wel ruimtelijk en daardoor zeer budgetvriendelijk.
